a List of Contemporary Black Authors for These Troubled Times

Guest post by William Johnson, Lambda Literary ‘ s Program Director

mensen lezen boeken om verschillende redenen. Sommigen lezen boeken om te ontsnappen, eerder als het is om te worden gesubsumed door een bewustzijn anders dan hun eigen of om een niveau van bestaan gescheiden van hun eigen omgeving te betreden. Other ‘ s lezen boeken om te leren, ofwel om data punten of kennis die buiten bereik lijkt te krijgen door simpelweg te bewegen door hun niet-lezen leven.

ik ben een narcistische lezer, wat betekent dat ik altijd proza en poëzie lees om te begrijpen wie ik ben. Mijn leesgewoonten wijzen altijd naar binnen. Waar ben ik? Waar ga ik heen? Waar gaat het allemaal over? I am like the Valley of Dolls theme song come to life (trieste jaren 1960 Tijdperk Dionne Warwick is eigenlijk mijn patroonheilige: Wat is het allemaal over Alfie? Wat!?). De boeken waarop ik reageer zijn degenen die het leven dat ik leef verlichten, in het bijzonder als een Afro-Amerikaanse persoon die zich door de wereld beweegt. Als ik mezelf vrijgezel en doodsbang vind, lees ik boeken over zwarte personages die ook in een soort van romantische omwenteling zitten. Als ik het gevoel of extreem verbonden of ontevreden van mijn familie, ik zoek romans die worstelen met zwarte familiale relaties. Als het Amerikaanse politieke landschap me morbide en onbekwaam doet voelen, neem ik contact op met boeken die me misschien een gevoel van politiek geïnspireerde emotionele articulatie geven. Ik trend in de richting van werk dat de zeer persoonlijke mix met de enorme in elkaar grijpende kwesties van een persoon van kleur.Met dat in gedachten, wat volgt is een lijst van hedendaagse zwarte schrijvers die me nemen door de emotioneel verheven moderne staat. Deze schrijvers zijn gevarieerd in stijl en inhoud, maar ze hebben allemaal één ding gemeen: hun werk legt vast hoe het voelt om te leven en lief te hebben in deze inspirerende en verontrustende tijden.

wanneer u op zoek bent naar liefde en seks (en u beseft dat u misschien, heel misschien, de gek bent in de meeste van uw relaties):Johnny Would You Love me … van Brontez Purnell is een zinester, schrijver, danser en muzikant, die nu woont in Oakland, Californië.

uit de Lambda Literary Review:

in een reeks essays, notities, vignetten, choreografieën en een opeenstapeling van schrijfprompts heeft Purnell een 126 pagina ‘ s tellende illustratieve tekst geproduceerd van hoe liefdevolle vrijheid voor jezelf en de mensen om je heen verstoring, ongemak en veel beweging vereist. Purnell citeert een dansleraar bij wie hij studeerde, en biedt iets van een mogelijke mantra in het begin van het boek: “Het kan me niet schelen hoe flexibel je bent of hoe goed je kunt dansen. Ik wil je zien bewegen.”

Wanneer u omgaan met het trauma en de vreugde van een zwarte man met een groot gevoel van self-verband (in een wereld die niet in het bijzonder de waarde van een zwarte man met een gevoel van hoge self-betrekking):

Invoegen {Jongen] door Danez Smith

Danez Smith, een Cave Canem Collega en 2 keer Handkar Kandidaat werkt in Madison, WI, als Student-Adviseur voor de Eerste Wave-Programma op UW-Madison. Zijn werk verschijnt of zal verschijnen in Pank, Vinyl, Radius en The Southern Indiana Review.

uit de American Micro Review:

Danez Smith ‘ s Boy is een plek van verbazingwekkende en tot zwijgen gebrachte eerlijkheid, een plek waar geliefden, geliefden, haters en handwapens steeds weer bloed afnemen. Het is een plek waar een jongen zijn mond aanbiedt, al zijn volle gezang, zijn genegenheid en blauwe plekken, een plek waar de mond een middel is om te overleven. Deze gedichten verkennen mannelijke intimiteit, haar complexiteit en kwetsbaarheden, en roept herhaaldelijk roept onze hedendaagse sociale politiek: seksuele taboes, raciale onverdraagzaamheid,” normaliteit ” in al zijn vervuilde geluid, hoe we onze lichamen en geesten genezen, hoe ze falen om te genezen, hoe ze worden geslagen en bemind. Smith slaagt erin om zijn cathedral-filling performance aanwezigheid op de pagina te vertalen, en verwoest de formele mogelijkheden van poetry, vernielen en verscheuren ze voor nieuwe grond en nieuw geluid.

wanneer u zich een “alien” in uw eigen wereld voelt:

Before You Suffocate Your Own Fool Self van Danielle Evans is een Amerikaanse schrijfster. In 2011, Ze werd geëerd door de National Book Foundation als een van de “5 Under 35” fictie schrijvers. Before You Suffocate Your Own Fool Self, haar eerste korte verhalenbundel, won de 2011 PEN / Robert Bingham Prize.

van de uitgever:

Before you Suffocate Your Own Fool Self is een boek dat bestaat uit acht korte verhalen over een verscheidenheid aan personages die een breed scala aan ervaringen ondergaan in een hedendaagse periode. De auteur, Danielle Evans, verwijst naar haar verhalen als het geven van aandacht aan personages die proberen te worden gehoord boven alle lawaai, en ze doet dit door het geven van meerdere perspectieven van een verscheidenheid van personages die variëren in leeftijd, geslacht, en achtergrond.

alle hoofdpersonages in dit boek bevinden zich op een kruispunt of op een ervaring in hun leven, en bevinden zich vaak gevangen tussen de insider-en outsiderrollen die de samenleving in hun situatie heeft gedicteerd. Terwijl Danielle Evans het misschien niet eens is met het labelen van de binnen haar verhalen als specifiek “insider” of “outsider”, legt ze wel uit dat deze verhalen een moderne ervaring zijn van hoe “mijn generatie zwartheid verschilt van mijn ouders zwartheid”. We zijn in staat om te zien hoe de raciale percepties van de samenleving nog steeds onze personages beïnvloeden, en hoe het helpt bij het creëren van deze insider/outsider hachelijke situatie.

wanneer u worstelt met de vaak krankzinnige trifecta van familie, identiteit en ras:Mat Johnson is de auteur van de romans Loving Day, Pym, Drop en Hunting in Harlem, de non-fictie novelle The Great Negro Plot en de stripboeken Incognegro en Dark Rain. Hij ontving de United States Artist James Baldwin Fellowship, de Hurston / Wright Legacy Award en de John Dos Passos Prize for Literature.

van NPR:

het is een cliché geworden om een kunstwerk te omschrijven als “diep menselijk” en eerlijk genoeg. Maar het is verleidelijk om Loving Day precies zo te noemen, want Johnson krijgt de kern van wat het betekent om een persoon te zijn — en hij doet dat met meer vaardigheid, vrijgevigheid en, ja, liefde, dan zo ongeveer iedereen die vandaag fictie schrijft. “Vergeving komt later in het leven, nadat je zelf genoeg Rampen hebt gecreëerd”, merkt Warren op tegen het einde van de roman. De Rampen maken ons wie we zijn, en de resultaten kunnen soms verbazingwekkend zijn — zo verbazingwekkend als dit prachtige, triomfantelijke wonder van een boek.

wanneer u vaak de slimste persoon in de kamer bent en u zich nog steeds verloren voelt in het veranderende cultuurlandschap:

White Girls van Hilton als.Hilton Als werd in oktober 1994 stafschrijver bij The New Yorker en in 2002 theatercriticus. Hij begon bij te dragen aan het tijdschrift in 1989, het schrijven van stukken voor “The Talk Of The Town. Zijn eerste boek, The Women, a meditation on gender, race, and personal identity, verscheen in 1996.

uit de Los Angeles Times:

er is een gevoel van de futiliteit van het schrijven en ook van de noodzaak ervan. “Wat is het schrijven, maar een ik aandringen op zijn standpunt,” als schrijft, zelfs als hij erkent dat ” details … verminderen me, of liever gezegd, de hele storytelling onderneming doet, woorden beperken dingen.”

Dit is de meest essentiële tegenstrijdigheid, dat zodra we iets beginnen te framen, om een verhaal of een reeks betekenissen te creëren, we onszelf distantiëren van de ervaring zoals het is beleefd.

en toch, voor Als, de houding van de criticus is niet een manier om een stap terug uit het leven; het is een kwestie van het aangaan met de wereld. De meeste stukken in “White Girls” gebruiken hun onderwerpen als uitgangspunt, maar het genie heeft te maken met waar Als vanaf daar naartoe gaat.

wanneer u te maken heeft met zowel de verstikkende onderdrukking als de bevestiging van de erfenis van uw familie:

the Twelve Tribes of Hattie door Ayana Mathis

Ayana Mathis is afgestudeerd aan de Iowa Writers ‘ Workshop en ontving de Cullman Center Fellowship van de New York Public Library van 2014-15. The Twelve Tribes of Hattie, haar eerste roman, was een New York Times Bestseller, een 2013 New York Times opmerkelijke boek van het jaar, een NPR beste boeken van 2013 en werd gekozen door Oprah Winfrey als de tweede selectie voor Oprah ‘ S Book Club 2.0.

From EW:

Oprah kiest niet vaak kleine, rustige romans voor haar boekenclub. Ze heeft de neiging om epische onderwerpen — slavernij, De Holocaust, het einde van de beschaving — of familie saga ‘ s zo uitgestrekt, je zou kunnen krijgen Duitse discuswerpers om te oefenen op hen. Haar nieuwste keuze, Ayana Mathis’ debuut the Twelve Tribes of Hattie, is niet zo ‘ n boek. Waar, het verhaal begint tijdens de grote migratie, als Hattie Shepherd verlaat de Jim Crow South voor een beter leven in Philadelphia, en het volgt de Shepherds door vijf-plus decennia. (Hattie en haar man, hun negen kinderen, en een kleinkind vormen de “twaalf stammen,” en elk hoofdstuk heeft betrekking op een of twee van hen.) Maar dit is een slanke, poëtische roman, een die zich minder richt op de Amerikaanse vooruitgang dan op de kleine maar krachtige momenten die aan elkaar zijn geregen, zoals kralen aan een ketting, om een lange streng van de geschiedenis van een familie te maken.

wanneer u zich overweldigd voelt door de onmetelijkheid van de Amerikaanse ervaring:

Americanah van Chimamanda Ngozi Adichie

Chimamanda Ngozi Adichie ‘ s werk is vertaald in dertig talen en verscheen in verschillende publicaties, waaronder The New Yorker, Granta, The O. Henry Prize Stories, The Financial Times en Zoetrope. Ze is de auteur van de romans Purple Hibiscus, die won de Commonwealth Writers’ Prize en de Hurston/Wright Legacy Award, en Half of a Yellow Sun, die won de Oranje prijs.Uit Open Letters Monthly:

Chimamanda Ngozi Adichie ‘ s roman Americanah gaat over rasrelaties in Amerika en Groot—Brittannië, immigratie vanuit Afrika naar het mondiale noorden, de systemische scheiding tussen het mondiale noorden en het mondiale zuiden, en de manieren waarop precariteit—de geleefde ervaring van kunstmatig gecreëerde, doordringende economische kwetsbaarheid-ons een elders doet romantiseren. Het is een roman over het leven in de marges, van een amerika en Groot-Brittannië waargenomen vanuit de marges, overleefd door te blijven in de marges, en ontsnapt of uitgeworpen uit als de marges steeds meer versmald. Het geeft het beeld van een mislukking om een leven te creëren-niet als een mislukking van immigranten, maar als een mislukking van het Amerikaanse project en de Amerikaanse droom. Het is een roman over de bewegingen die men maakt om toegang te krijgen tot privileges.