Pan Arkadin

w swoim eseju “siedmiu Arkadinów” z 1991 roku historyk filmu Jonathan Rosenbaum zidentyfikował siedem różnych wersji tej historii, a od czasu pierwszej publikacji eseju pojawiły się kolejne dwie wersje.

wersje przedpremierowe

1. Trzy odcinki serialu radiowego the Lives of Harry Lime, napisany, wyreżyserowany i z udziałem Wellesa. Podstawowa fabuła bogatego pana. Arkadian (pisany trzema, jak w tej wersji), w odcinku “Człowiek z tajemnicy” (pierwsza emisja 11 kwietnia 1952), w odcinku “Morderstwo na Riwierze” (pierwsza emisja 23 maja 1952) i w odcinku finałowym “Greek Meets Greek” (pierwsza emisja 25 lipca 1952), oba zawierają elementy fabuły powtórzone w filmie. Zauważ, że w filmie popularna postać Harry ‘ego Lime z trzeciego człowieka zostaje zastąpiona przez mniej sympatycznego Guya Van Strattena, ponieważ Welles nie był właścicielem praw autorskich do postaci Lime, ponieważ prawa do postaci zostały zakupione przez Harry’ ego Alana Towersa do serialu Lives of Harry Lime radio.

2. Masquerade, wczesna wersja scenariusza, który ostatecznie stał się panem Arkadinem, ma znaczne różnice w stosunku do wersji filmowych. Scenariusz opiera się na ściśle chronologicznej strukturze, a nie na strukturze filmu. Wiele scen w filmie rozgrywa się w różnych krajach, a długa sekwencja w Meksyku całkowicie brakuje w ostatecznym filmie.

różne edycje filmu wydanego za życia Wellesaedytuj

co najważniejsze, żadna z wersji dostępnych przed 2006 rokiem nie zawierała wszystkich materiałów znalezionych w innych; każda miała pewne elementy brakuje w innych wersjach, a każda ma znaczne różnice montażowe od innych.

3. Główna hiszpańskojęzyczna wersja Mr. Arkadin (93 min) został nakręcony w wersji anglojęzycznej i był pierwszym, który został wydany, premiera w Madrycie w marcu 1955 roku. Chociaż obsada i ekipa były w dużej mierze takie same, dwie postacie zostały zagrane przez hiszpańskich aktorów: Amparo Rivelles gra Baronową Nagel, a Irene Lopez Heredia gra Sophie Radzweickz Martinez. Dwie sceny z aktorkami zostały odtworzone w języku hiszpańskim, ale wszystkie pozostałe miały Hiszpański dubbing zamiast angielskiego dialogu. Ta wersja przypisuje Robertowi Ardenowi rolę “Boba Hardena”.

4. Jest drugi, dłuższy hiszpańskojęzyczny krój Mr. Arkadin, który był nieznany Rosenbaumowi w czasie, gdy napisał siedem Arkadinów. (Wyznał w eseju, że widział tylko krótkie fragmenty jednej wersji.) Ta wersja przypisuje Robertowi Ardenowi rolę “Marka Sharpe ‘a”.

5. Poufny raport (98 min), najpopularniejszy Europejski druk wydawniczy Pana Arkadina, miał swoją premierę w Londynie w sierpniu 1955 roku. Różnice w stosunku do tej wersji obejmują pozaekranową narrację Van Strattena. Rosenbaum spekuluje, że montaż tej wersji był oparty na wczesnym szkicu scenariusza Wellesa, ponieważ jego ekspozycja jest znacznie prostsza niż wersja “Koryncka”.

6. Wersja” Corinth ” (99 min) została nazwana na cześć Corinth Films, pierwszego amerykańskiego dystrybutora filmu. Do reedycji z 2006 roku uważano, że jest to wersja najbliższa koncepcji Wellesa. Peter Bogdanovich odkrył jej istnienie w 1961 roku i zapewnił jej pierwszą amerykańską premierę w 1962 roku, siedem lat po wydaniu alternatywnych wersji filmu w Europie.

7. Najbardziej rozpowszechniona wersja Pana Arkadina (95 min) została stworzona na potrzeby telewizji i domowego wideo i jest obecnie w domenie publicznej. Całkowicie usuwa strukturę retrospekcji filmu i prezentuje prostszą, linearną narrację. Rosenbaum opisuje ją jako “najmniej zadowalającą wersję”, która jest” niezdarnie okrojoną “edycją wersji” Korynckiej”, często edytując pół zdania, czyniąc niektóre dialogi niezrozumiałymi. Ponieważ ta wersja jest w domenie publicznej, zdecydowana większość wydań DVD jest tej wersji, często jako transfery słabej jakości.

8. Powieść Pan Arkadin została po raz pierwszy opublikowana po francusku w Paryżu w 1955 roku, a następnie po angielsku w 1956 roku, zarówno w Londynie, jak i Nowym Jorku. Welles został uznany za autora, a kurzjacket książki chwalił się: “to może zaskakujące, że Orson Welles … nie napisał wcześniej powieści.”

” nie napisałem ani słowa tej powieści. Nigdy tego nie czytałem” – powiedział Welles Piotrowi Bogdanowiczowi. “Ktoś napisał ją po francusku, aby była publikowana seryjnie w gazetach. Wiesz-żeby promować zdjęcie. Nie wiem, jak to się znalazło pod twardą okładką, ani kto za to zapłacił.”

Welles zawsze zaprzeczał autorstwu książki, a francuski aktor-pisarz Maurice Bessy, który jest uznawany za tłumacza książki na język francuski, długo uważano za prawdziwego autora. Rosenbaum zasugerował, że książka została napisana w języku francuskim, a następnie przetłumaczona na angielski, ponieważ linie ze scenariusza były przybliżeniami, które wydawały się być tłumaczone z angielskiego na francuski i z powrotem na angielski. Badania filmoznawcy François Thomasa w opracowaniach Louisa Doliveta wykazały, że Bessy rzeczywiście była jego autorką.

Criterion edit (2006)Edycja

9. Podczas gdy żadna wersja filmu nie może twierdzić, że jest ostateczna, A Welles nigdy nie ukończył montażu filmu, ta wersja jest prawdopodobnie najbliższa pierwotnej wizji Wellesa, chociaż twórcy tej odrestaurowanej wersji wyrażają swoje wątpliwości co do” poprawności ” zmiany pracy innego artysty. Film został opracowany w 2006 roku przez Stefana Drösslera z monachijskiego muzeum filmowego i Claude ‘ a Bertemesa z Cinémathèque municipale de Luxembourg, przy wsparciu technicznym Petera Bogdanowicza i Jonathana Rosenbauma. Wykorzystuje wszystkie dostępne materiały w języku angielskim i stara się jak najdokładniej śledzić strukturę Wellesa i styl edycji, a także zawiera jego komentarze na przestrzeni lat, gdzie inne edycje filmu poszły nie tak. Pozostaje to jednak przybliżeniem; na przykład Welles zauważył, że jego wersja filmu rozpoczęła się od ciała kobiety (Mily) na plaży, w tym Zbliżenia, które uwidacznia jej tożsamość. Podczas gdy criterion edit przywraca film otwierający się na ciele kobiety Na plaży, istnieje tylko długie ujęcie (zaczerpnięte z wersji z Koryntu), w którym nie jest jasne, czyje to ciało; nie można użyć Zbliżenia Mily, ponieważ materiał już nie istnieje.

Wydawnictwo Criterion Collection zawiera: