składanie próśb

grzecznie (i nie tak grzecznie) składanie próśb

podobnie jak proszenie o przysługi, których nauczyliśmy się w ostatniej lekcji, istnieją również różne sposoby składania próśb po japońsku. Jest to Japoński sposób na powiedzenie “proszę zrób X”. Najpierw poznamy najczęstszy sposób składania próśb za pomocą specjalnej koniugacji czasownika “くださる” i twardszego ” dlaczego?”. Na koniec poznamy rzadko używaną, zbyt silną formę dowodzenia ze względu na kompletność. Możesz bezpiecznie pominąć ostatnią część, chyba że jesteś zapalonym czytelnikiem mangi.

“~proszę”－ szczególna odmiana “proszę”

słownik

1. to
2. ru-czasownik – oddawać
3. Kanji
4. napisać “ka・mi” (czasowniki) ・ pisać
5. さる (ru-czasownik) – dać
6. さる (ru–czasownik) ・ dawać
7. さる (ru–czasownik) ・ dawać
8. さる (ru・czasownik) – dawać
9. さる (ru・czasownik) – dawać
10. さる (ru–czasownik) ・ dawać
11. さる (ru・czasownik) – dać
12. さる (ru-czasownik) – dawać
13. >tutaj
14. くる [く-ル] (wyjątek) – przyjazd
15. ム本ム [に-Hon-przejdź] – japoński (język)
16. 話る [はな-ス] (czasowniki) – mówić
17. ムる [く-ル] (wyjątek) – przyjechać
18. ムる [く-ル] (wyjątek) – przyjazd
19. ムる [く-ル] (wyjątek) – przyjazd
20. ムる [く-ル] (wyjątek) – przyjazd
21. ムる (u-czasownik) – pożyczyć
22. daleko [zrobić] (i-przył.)- daleko
23. miejsce [robić] – miejsce
24. iść [robić] (u-czasownik) – iść
25. ojciec [robić] – ojciec (grzeczny)
26. Zegar [robić] – oglądać; zegar

>

” proszę “to specjalna koniugacja “proszę”, która jest honorową formą “Proszę”. Dowiemy się więcej o honorowych i pokornych formach na początku następnej głównej sekcji. Przechodzimy tutaj do” Kudasera”, ponieważ ma on niewielką różnicę w znaczeniu od zwykłego “Kudasera” i honorowego “Kudasera”. “Proszę” różni się od “proszę” w następujący sposób:

1. proszę, zrób to.
   proszę, daj mi to.
2. możesz mi to dać?
   możesz mi to dać?

jak widać, “Proszę” jest bezpośrednią prośbą o coś, a “Proszę” jest używane jako pytanie z prośbą do kogoś, aby coś dał. Jest jednak podobny do “kurera” w tym sensie, że możesz poprosić o akcję, po prostu dołączając ją do formy te czasownika.

1. napisz do Kanji.
   napisz to Kanji.
2. mów powoli.
   Proszę mówić powoli.

reguły dla żądań negatywnych są takie same jak dla “kureru”.

1. nie pisz Graffiti.
   proszę nie pisać Graffiti.
2. proszę nie przychodzić tutaj.
   proszę nie przychodź tu.

w mowie codziennej często zwyczajowo pomija się część.

1. Mów po japońsku.
   Proszę mówić po japońsku.
2. pożycz mi gumkę.
   proszę, pożycz mi gumkę.
3. nie odchodź daleko.
   proszę nie odchodź daleko.

dla tych, którzy chcą brzmieć szczególnie apodyktycznie i odważnie, można również użyć “Kuureru “z usunięciem “ru”.

1. Mów po japońsku.
   Mów po japońsku.
2. Daj mi gumkę.
   pożycz mi gumkę.
3. nie odchodź daleko.
   nie odchodź daleko.

ponieważ, podobnie jak forma masu, powinna zawsze znajdować się na końcu zdania lub w zdaniu względnym, nie można jej użyć do bezpośredniej zmiany rzeczownika. Na przykład następujące czynności nie są możliwe za pomocą “Proszę”.

• zegarek, który dał mi twój ojciec, zepsuł się.
  zegar, który podarował ojciec, zepsuł się.

oczywiście, ponieważ bezpośrednie cytaty są po prostu dosłownym powtórzeniem tego, co ktoś powiedział, możesz umieścić prawie wszystko w bezpośrednim cytacie.

• ” Daj mi to-powiedział Tata.
  ojciec powiedział: “Proszę, daj mi to.”

jako przypadkowego prośby

słownictwo

1. Otrzymywać (pokornie)
2. Podawać (итасу) (u–czasownik) – robić (pokornie)
3. łyżka – łyżka
4. tutaj – tutaj
5. Nazwa (na–маеее) ・ nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa – nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa nazwa
6. – napisz do

Losowej alternatywą dla “proszę” jest “proszę”. Chociaż każdy może go używać, ma nieco Kobiecy i dziecinny odcień i zawsze jest napisany przez Hiraganę. Napisany przez Kanji, jest zwykle używany w bardzo formalnym wyrażeniu, takim jak ” Yap.jap.jap.jap.jap.”. Gramatycznie używa się go dokładnie tak samo jak “proszę”.

1. Daj mi łyżkę.
   proszę, daj mi łyżkę.
2. Proszę wpisać swoje imię tutaj.
   Proszę wpisać swoje imię tutaj.

za pomocą “~donai” zrobić firma ale uprzejme prośby

słownik

1. ru・czasownik – jest
2. u–czasownik ・ pić
3. surę (wyjątek) – zrobić
4. я–не
5. Słuchaj [ki-ku] (czasowniki) – zapytać; słuchać
6. tutaj
7. tutaj siedzieć
8. jeszcze
9. pełna – pełna
10. tam (u–czasownik) ・ istnieć (nieożywionej)
11. dużo (liczba)
12. to

>

13. (u–czasownik) – myśleć

” ” To szczególną honorowy koniugacja “do”. To miękki, ale solidny sposób na polecenie. Stosuje się go na przykład, gdy matka skarci swoje dziecko lub gdy nauczyciel chce, aby przestępca zwrócił na siebie uwagę. W przeciwieństwie do “ください”, ” いさい ” stosuje się tylko do czasowników pozytywnych i używa rdzenia czasownika zamiast formy te. Nie może być również używany samodzielnie, ale musi być dołączony do innego czasownika.

przykłady

1. posłuchaj uważnie!
   słuchaj uważnie!
2. usiądź tutaj.
   siadaj tu.

możesz także usunąć część “さい” z “ない”, aby utworzyć losową wersję tej gramatyki.

1. jest jeszcze tyle jedzenia.
   jest o wiele więcej, więc jedz dużo.
2. jeśli uważasz, że to normalne, nie rób tego.
   jeśli uważasz, że to normalne, to idź i zrób to.

Formularz polecenia

słownictwo

1. pl-czasownik – dawać
2. u・czasownik – umierać
3. zrobić
4. zrobić
5. przyjść
6. Jest
7. jest
8. nosić
9. uwierzyć
10. spać
11. spanie
12. budzić się

    ; występuje

13. wyjdź
14. powiesić
15. wyrzucić
16. wyrzucić
17. mówić
18. usłyszeć (u-czasownik) – powiesić
19. powiesić
20. powiesić
21. powiesić
22. powiesić
23. powiesić
25. powiesić
26. powiesić
28. powiesić
51. ・ zapytać; słuchać
52. gry
53. czekać
54. pić
55. pić
56. poprawka
57. powinna być ustalona
58. kup

59. [na przykład su・key] (na-adj) – przystojny
60. tam ・ że tak (tam) (upr stamtąd)
61. idz [ja-ku] (czasowniki) ・ iść
62. szybkie [- i] (jestem adj) ・ szybko[ja-adj] – szybko [ja・adj] – szybko [ja–adj] ・ szybko [ja-adj] – szybko [ja–adj] ・ szybko [ja-adj] – szybko [ja・adj] – szybko [ja–adj] – szybko [ja-adj] – szybko [ja-adj] – szybko [ja-adj] – szybko [ja-adj] – szybko [ja-adj] – szybko [ja-adj] – szybko [ja-adj] – szybko [ja-przym; wczesny
63. 酒 【 さ – ・alkohol
64. 持つ も も-つ verb verb (u – verb) – aby utrzymać

przejdziemy do formy polecenia w celu pokrycia wszystkich możliwych koniugacji czasowników. W rzeczywistości forma dowodzenia jest rzadko używana, ponieważ Japończycy są zbyt uprzejmi, aby używać nakazów. Ponadto, ten szorstki rodzaj mowy jest rzadko, jeśli w ogóle, używany przez kobiety, które mają tendencję do używania ” なさい “lub irytującego” くれる”, gdy są wściekłe lub irytowane. Ta forma jest naprawdę przydatna tylko do czytania lub oglądania fikcyjnych dzieł. Często możesz zobaczyć lub usłyszeć ” 死ね ！”(“Die!”) w fikcji, której oczywiście nigdy nie usłyszysz w prawdziwym życiu. (Mam nadzieję!)

pamiętaj, że oprócz znanych czasowników WYJĄTKÓW” するる”,” すれる “jest również wyjątkiem dla formy polecenia.

przykłady PL-czasowników prosta Komenda jest jest zużycie zużycie Uwierz w to Uwierz w to idź spać idź spać Obudź się Obudź się Wynoś się Wynoś się pomnóż rozłącz się. wyrzuć to wyrzuć to

przykłady czasowników u proste polecenie mów mów słuchać słuchać play play czekaj czekaj Drink Drink uzdrowienie uzdrowienie Die Die Sprzedam Kup to.

czasowniki WYJĄTKÓW zwykła polecenie robić podejdź tutaj Daj mi Daj mi

przykłady

1. rób, co chcesz.
   rób jak chcesz.
2. odejdź!
   odejdź!
3. Przynieś mi trochę wina.
   Pospiesz się i przynieś mi trochę alkoholu.

polecenie negatywne

słownictwo

1. iść-iść
2. robić (wyjątek) – robić
3. coś
4. jest– jest
5. zmieniać–jest
6. edytuj -to–eat
7. na – jest-Zdarzenie, pytanie
8. na-jest 【na-jest】 (u-czasownik) – powiedzieć

forma polecenia negatywnego jest bardzo prosta: wystarczy dołączyć “na” do czasowników ru lub czasowników U. Nie myl tego z cząstką kończącą zdanie, którą zbadamy na końcu tej sekcji. Intonacja jest zupełnie inna.

przykłady

1. nie jedz tego!
   nie jedz tego!
2. nie mów nic dziwnego!
   nie mów takich dziwnych rzeczy!

nie należy tego mylić ze skróconą wersją “な な ない”, której właśnie dowiedzieliśmy się w ostatniej sekcji. Najbardziej oczywistą różnicą (poza wyraźną różnicą w tonie) jest to, że w “なな ない” czasownik jest najpierw zamieniany na rdzeń, podczas gdy polecenie przeczące nie ma koniugacji. Na przykład, w przypadku “wszystkich”, “しな “będzie skróconą wersją “しないい”, podczas gdy “しるな “będzie komendą negatywną.

Nawigacja Książki << dawanie i otrzymywanie i liczenie > >