Celebrating Queer Portland: rozmowa z Claire Rudy Foster

kiedy poproszono mnie o wywiad z Foster na temat ich nadchodzącej kolekcji opowiadań, Shine of the Ever, klaskałem razem i poruszałem się w fotelu. Nie spotkaliśmy się jeszcze, co jest zaskakujące, ponieważ oboje mieszkamy i piszemy w Portland w stanie Oregon i mamy wielu wspólnych przyjaciół. Byłem podekscytowany, że w końcu miałem okazję ich poznać i usłyszeć o ich pracy.

Shine of the Ever to drugi zbiór opowiadań Fostera. Ich pierwszy, nigdy wcześniej tego nie robiłem, dotyczył uzależnienia z podobną wielowątkowością. Ale blask zawsze celebruje queerness. Podążając za postaciami z całego spektrum płci i społeczności LGBTQ, kolekcja odzwierciedla życie w punkowym Portland w środku własnej reinvention. Od miasta portowego po Miasto drwali po obecną iterację po Portlandii (pełną tatuowanych ptaków hipsterów), Portland jest zarówno postacią, jak i kalejdoskopowym tłem dla wielu wspaniałych folx wyobraźni Fostera. Inteligentni, rozważni, zabawni i romantyczni Portlandersi Fostera włóczą się, miewają i depczą sobie po piętach, czasami świadomie, a czasami nie. Przybywają na rogach w tym samym czasie, dzielą się byłymi dziewczynami lub mijają się na rynku rolniczym. Doświadczenie jest podobne do życia w Portland, gdzie czasami nie można uniknąć wpadania na ludzi, których znasz. Lub przybywających w miejsca w tym samym czasie. Ekskluzywny fragment można przeczytać tutaj.

więc kiedy przybyliśmy z Fosterem na róg jednocześnie, prawie dokładnie pięć minut przed zaplanowaną godziną rozmowy, czułem się jak znak. W ciągu kilku minut rozmawialiśmy tak wygodnie, że zapomniałem uruchomić dyktafon. Kiedy w końcu to zrobiłem, rozmawialiśmy przez ponad godzinę o wszystkim, od zmian w Portland, przez historie rodzinne i przesiedlenia, przez astrologię, aż po ostatniego jednorożca.

***

opowiedz mi o swoich relacjach z Portland. Bo Portland naprawdę czuje, jak postać z “Shine of the Ever”.

Jest to niewypowiedziana postać. To moja Anna Karenina. Myślę, że w ciągu ostatnich kilku lat naprawdę musiałem pogodzić się z faktem, że jestem pisarzem z Portland.

Foster: to jest coś, czego nie byłem super napompowany, szczerze mówiąc. Kocham Portland, ale nie powiedziałbym, że jestem częścią społeczności pisarskiej, tak jak inni. Zaakceptowałem, że Portland jest, czy mi się to podoba, czy nie, bardzo ważną częścią tego, kim jestem teraz i że to informuje o mojej sztuce. Ale, tak, mam na myśli, że moja historia z Portland ma długą historię, jak to mówią. Moja rodzina przyjechała do Oregonu krytym wozem w 1842 roku.

Rumpus: Naprawdę?

w mieszkaniu mam jeszcze kawałki wagonu. Mój członek rodziny, który tu przybył, był drugim i nieprzychylnym synem bardzo zamożnej brytyjskiej rodziny, która posiadała ogromną plantację w Karolinach i była jednym z założycieli miasteczka studenckiego.

Rumpus: Wow.

Więc ten nieprzychylny syn, z jakiegokolwiek powodu, opuścił dom po ukończeniu edukacji i został najemnikiem w wojnie francusko-indyjskiej. Jego wizerunki ukazują bardzo surowego i bezkompromisowego, dzikiego człowieka. Był jednym z ludzi, którzy tu przybyli, szukając pracy jako przewodnik, swego rodzaju pionier. W latach 1840-1841 był jednym z osób, które podpisały dokument w Champoeg w stanie Oregon, mówiący, że chcemy, by Oregon był częścią Stanów Zjednoczonych. Był jednym z pierwotnych gentryfikatorów, jeśli chcesz go tak nazwać. Albo oryginalnych kolonizatorów. Mój tata był w wojsku, więc się rozejrzeliśmy. Ale zawsze byłem związany z Portland. Wysłano nas tu latem. Jestem bardzo blisko z babcią, szczególnie. A Portland jest moim domem na pełny etat od 2002 roku. Tak się zaczyna książka. Wiem, że powiedzieliśmy w opisie, że to era lat 90. Ale dla mnie, lata 90-te to jakieś dwadzieścia lat w Portland.

Rumpus: cóż, marzenie lat 90-tych wciąż tu żyje, albo było.

Rumpus: na pewno masz. Myślę, że jeśli mieszkasz tu wystarczająco długo …

Jeśli mieszkasz tu wystarczająco długo, musisz być na Portlandii. I wiesz, gdzie są dobre pączki.

Rumpus: co powiedziałeś o powrocie do Portland? Mam wrażenie, że bohaterowie twoich opowieści przyjeżdżają do Portland trochę inaczej. To prawie tak, jakbyś uchwycił to poczucie powrotu do Portland w kółko z różnymi oczami i różnymi perspektywami.

Foster: No to chyba żart, nie? Rzadko spotyka się kogoś, kto się tu urodził, dorastał i tu został.

Rumpus: więc idziesz do Foster i Twoja książka jest wydana pod Claire Rudy Foster?
Foster: Zgadza Się.

Rumpus: a kiedy ludzie mówią: “jak mam cię nazywać? Jak się do ciebie odnosimy?”

grzecznie mówię ” podaję swoje nazwisko.”Trochę osy, tak myślę.

Rumpus: podoba mi się.

Foster: gdybym był wcześniej w moim cytacie-unquote “kariera” przed tym, myślę, że prawdopodobnie po prostu bym ją całkowicie zmienił. Ale w tym momencie napisałem tak wiele miejsc. Rok temu opublikowałem ponad dwieście artykułów i dwie książki. Jeśli chodzi o byliny, to jest dużo do posprzątania. Po prostu nie warto. Podoba mi się też słowo “Foster.”Myślę, że mi pasuje. To czasownik. To znaczy ” zająć się czymś.”

Rumpus: jest ślicznie.

I wiesz, jestem trochę zazdrosny o moich przyjaciół, którzy mogą się odtworzyć, zanim staną się osobami publicznymi. Ale tego nie miałem. Więc jestem tym, kim jestem. Było wiele konsekwencji dla mnie wychodząc jako trans, a potem trzymając się mojej broni. To było bardzo, bardzo trudne. Dla nich też było ciężko. I miałem szczęście znaleźć akceptację gdzie indziej, wiesz? Mieć rodzinę z wyboru. Żeby nie czuć, że jestem całkowicie niechciany.

Rumpus: rodziny z wyboru pokazują się dużo w blasku Ever.

To był bardzo ważny temat. Myślę, że historie w książce zostały napisane od 2005 roku. To był długi okres. To nie wszystkie nowe kawałki. Niektóre z nich zostały wcześniej opublikowane. “Pas de Deux” został opublikowany w 2006 roku i był nominowany do nagrody Best of the Web w Toasted Cheese. “Venus Conjunct Saturn” został opublikowany w innej antologii i był nominowany do Nagrody Pushcart. Te historie były już trochę, niektóre z nich. Tytułowa praca zaczęła się jako Moja praca dyplomowa.

Rumpus: na studiach?

Zajęło to trochę czasu, zanim te kawałki się połączyły. Ale myślę, że ten proces jest równoległy do mojej własnej rosnącej samoświadomości. Wiesz, że od zawsze byłem pedałem. Od zawsze byłem pedałem. Ale trans JEST NOWY.

Rumpus: więc twoi rodzice byli w porządku z queerness, po prostu spanikowali –

Foster: zignorowali to.

Rumpus: och, zignorowali queerness?

Zachowaj to dla siebie.”

Rumpus: Rozumiem.

i mnie skrzywdzili. Ale kolekcja, jak sądzę, naprawdę powstała z tego pragnienia, by czuć się trzymanym. Przejść przez to miejsce wiedząc, że nie jesteś sam. Prawdopodobnie miałeś to doświadczenie, ale kiedy mieszkasz w Portland wystarczająco długo, nie będziesz w stanie nigdzie pójść bez spotkania się z kimś, kogo znasz.

Rumpus: Tak.

Foster: bez względu na to, jak duże jest Portland, zauważyłem, że nadal jest to małe miasto w ten sposób i naprawdę chciałem to odzwierciedlić w kolekcji. Na przykład, celowo łącząc postacie, ich współpracowników, którzy się nie znają, albo listonosza, albo ostateczną lesbijkę. Ta praca, czyli “spałem z Twoją byłą”, ale żadne z nas jej nie poznało. Wiesz? To wszystko. Dzielenie się byłymi. “Nasza” dziewczyna. Wiesz, tego typu rzeczy?

Mam pytanie. Oh! Ponieważ kiedy pojawiliśmy się na rogu w tym samym czasie, to dlatego pomyślałem, ” To jest jak twoja książka. To jest coś. To by się stało w Twojej książce.”Czułem się jak scena.

Foster: to jest scena. To może być scena.

Rumpus: cóż, poszukam go w następnej kolekcji. Zastanawiałam się nad wiedźminem, Tarotem, horoskopem i jego związkiem z odmieńcem. Jak się czujesz, że te dwie rzeczy zderzają się ze sobą?

po pierwsze astrologia jest gejowska.

Rumpus: powiedz mi więcej.

Wiesz, kiedy rozmawialiśmy o piątku 13-go, i o tym, że władza femme została obalona przez patriarchat, zauważyłem, że w kulturze queer, czy to z przymrużeniem oka, czy z kampą, czy czymkolwiek, istnieje prawdziwe pragnienie posiadania mocy i komfortu, jakie daje wiara bez struktury religijnej, co może być niezwykle uciążliwe dla osób queer. Bóg jest powtarzającym się tematem w książce, a także duchowością. A dla mnie astrologia, tarot, pogaństwo, rytuał, to dziwna duchowość. Jest to miejsce poza kościołem, w którym wciąż możemy odnaleźć swoją moc i należeć. To alternatywa dla Boga, Boga Ojca, tam. Bóg, który rządzi. Ale chodzi też o to, że dziewczyna flirtuje z tobą, kiedy pyta, czy możesz połączyć się z gwiazdą.

Rumpus: nawet nie wiem co to jest.

czy jesteś heteroseksualistą?

Rumpus: Nie!

Foster: wiesz co to za znak?

Rumpus: Mm-hmm

Ale to jest żart. Bo tak jak w Portland, jeśli znasz swój znak słońca, swój znak księżyca i swój znak Wschodu, jesteś prawdopodobnie pedałem.

Wodnik. Gdybyś się zastanawiał. Też się zastanawiałam, kiedy mówiliście o astrologii, czarownictwie i tej całej alternatywie … dorastałam w północnej Kalifornii, a moja mama była bardzo nowa, więc dlatego odrzuciłam te rzeczy przez bardzo długi czas. Ja na to: “to tak, jak robi to moja mama i nie chcę mieć z tym nic wspólnego.”

Rumpus: Ale potem spotkałem ludzi, którzy nie byli tacy jak moja mama, którą kochałem, którzy powiedzieli mi: “nie, magia to tak, jakbyś mógł głosić, co chcesz, by było zaklęciem. Jak można powiedzieć, co rzeczy są, a po prostu są.”A ja na to: Nie musisz czerpać mocy od kogoś innego. Może być twój.

Rumpus: Tak! To.

Ale istnieje koncepcja “power-over”, “power-under” nie jest tak naprawdę częścią tego systemu. Dla mnie astrologia jest skrótem od wolności w jaźni. I z queerowej perspektywy, myślę, że to naprawdę wzmacniające powiedzieć: “tak, moje życie jest magiczne. Tak, jestem pełen mocy. Moje życie jest zaklęciem. Słowa, które wypowiadam, mają znaczenie, ponieważ zmienią każdego, kogo dotkną.”To jest potężne. Nie potrzebuję pozwolenia na mówienie.

Inną rzeczą, o której myślę z queerness i witchy spirituality jest to, że wszystko to poprzedza inną warstwę gówna, z którą wszyscy dorastaliśmy jako tradycją.

Foster: ta stara rzecz?

Rumpus: Yeah, ye olde shit layer. No wiesz, ten?

uwielbiam to.

Rumpus: jestem taki elokwentny. W Twojej książce jest tak wielu naukowców. Jesteś naukowcem?

Moja matka była strażnikiem parku przez dwadzieścia pięć lat, a ja wychowałem się ciągnąc inwazyjne chwasty na polach. Tak robiliśmy. Ochrona przyrody, to bardzo ważna wartość w mojej rodzinie. Jej ojciec jest profesorem biologii morskiej, który wychował mnie na wybrzeżu Kalifornii. Więc zawsze tak to postrzegam. Myślę też, że Taksonomia, której używamy, jest ich własnym zaklęciem. Myślę, że jest pomysł, który jest rozpowszechniony w wielu ścieżkach duchowych, gdzie jeśli znasz prawdziwe imię czegoś …

Rumpus: nazewnictwo, mm-hmm.

Foster: … możesz nazwać go po imieniu, a on ci odpowie. Więc widzę, że w Nauce, gdzie ludzie mogą wyizolować te rzeczy, cząstki lub ten organizm, i nazwać je i zobaczyć, wtedy będziemy je posiadać.

Rumpus: więc moje pytanie brzmi: wszystkie te rzeczy istnieją bez swoich nazw. Jakby atomy i kwarki dzieliły się zanim ktokolwiek był w pobliżu, by je nazwać, więc jaka jest magia nazywania? Czy daje nam to fałszywe poczucie zrozumienia czegoś, czego tak naprawdę nie rozumiemy?

Myślę, że dla mnie proces nazywania i identyfikowania jest wzmacniający, a także ograniczający. Myślę, że bardzo kuszące jest powiedzenie: “jestem tą rzeczą i jutro będę tą rzeczą.”Ale moja tożsamość nie istnieje w obrębie języka, i to jest w porządku. Wyjaśniałem, że jeśli ktoś nazywa mnie” Ona”, to nie podoba mi się to szczególnie, ale nie chodzi o mnie. Myślę, że czyjeś postrzeganie i język, którego używają, mówi o sobie więcej niż o mnie.

Znasz ostatniego jednorożca?

Rumpus: Tak.

Jest scena, w której jednorożec został schwytany przez wiedźmę, pamiętasz? Nocny Karnawał mamusi Fortuny. Jednorożec jest trzymany w magicznej klatce.

Rumpus: czy Mia Farrow nie jest jednorożcem?

Mia Farrow, Alan Arkin, Jeff Bridges. I mamusia Fortuna, którą może zagrać Angela Lansbury, kiedy o tym myślę. Co za gips! Jednorożec jest zdezorientowany, ponieważ widzi swoje odbicie w kratach na klatce, a tam jest drugi żelazny róg. Czarownica rzuciła na nią zaklęcie, a z czoła jednorożca wyrósł drugi róg. Czarownica mówi: “nikt nie wie, kim jesteś. Musiałem dać im klakson, który mogliby zobaczyć, bo nikt nie wie, kim jesteś.”

Rumpus: no tak, bo ludzie nie widzą jednorożca.

Foster: chyba, że jesteś dziewicą nietkniętą, a gdzie były te w średniowieczu?

Rumpus: Nigdzie. Oczywiście.

Foster: radar unicorn został stłumiony przez patriarchę.

Rumpus: patriarchat zniszczył radar jednorożca!

Patriarchat zabrał Ci jednorożce.

Rumpus: jestem taka wściekła! I to sprawia, że myślę o tym, jak bardzo moja córka kocha jednorożce, i to mnie smuci.

Foster: są niesamowite. Jednorożce mogą wszystko. Czuję, że dopóki nie zacząłem zaznaczać mojej tożsamości i być naprawdę szczery, “tak, jestem queerowym, niebinarnym, transparentnym pisarzem”, dopóki nie zacząłem dostosowywać tych etykiet, nie czułem się widziany. Co jest głupie, bo moja tożsamość istniała …

Rumpus: bo byłeś tam cały czas. Jak kwarki.

Foster: tak, ale stałem się prawdziwy, kiedy miałem na to nazwę. Wiesz? Widzę innych ludzi, którzy wykonują tę pracę i naprawdę Ją prezentują, i mam dla nich wielki podziw, że twierdzą, że to coś. Nawet jeśli jest niedoskonały i niekompletny, to jest coś. Bardzo ważne było dla mnie napisanie książki, która nie miała smutnych zakończeń. Mam dość queer, trans, femme i kobiet, które są ciągle wykorzystywane jako ofiary.

Rumpus: możesz mi trochę opowiedzieć o celebrytach? Tak jak mógłbym dać ci hipotezę o tym, dlaczego astrologia jest w Twojej książce. Ale Celebryci to wątek. To ciekawy wątek, który wydawał się nieoczekiwany.

Foster: myślę, że Pacyfik Północno-Zachodni, zwłaszcza, kultura grunge, punk, i wszystko to było bardzo anty-celebrytów. Gdzie nie jest fajnie chcieć być sławnym. Ale przez długi czas to tak, jakbyś stał się sławny lub znany, byłeś sprzedawcą.

Foster: z mojej perspektywy wiesz, że klaun w mojej ostatniej historii mówi: “Chciałbym być sławny, ponieważ chciałbym wiedzieć, czy mi się to podoba, czy nie.”I jest pragnienie bycia widzianym. Chcę być widziany. Chcę, żeby ludzie mnie słuchali. I myślę, że wszyscy tak myślą. Myślę, że w chwili, gdy założysz konto na Twitterze lub Facebooku, dzielisz się ze światem, którego chcesz słuchać i że masz coś wartego powiedzenia. I nie przeszkadza mi ten impuls w tej książce. Celebrity znaczy być celebrowanym, a kto nie chce być celebrowanym?

Rumpus: uwielbiam to.

Foster: w odniesieniu do bycia trans, jedną z rzeczy, których nauczyłem się od kiedy wyszedłem, jest to, że ludzie chcą patrzeć. Chcą się gapić. Chcą słuchać. Są ciekawi. I nie chcę być sławna z tego, że jestem trans. Chciałbym być sławny jako wspaniały pisarz.

***

Zdjęcie Fostera autorstwa Kaitlyn Luckow.